Równia pochyła.
Wszystko się trochę popsuło, dzisiaj spotkałam się z Miśką. Jesteśmy stare i dalej głupie. Minęło już 5 lat od tamtych wakacji, a dalej żadne inne ich nie pobiły, lepiej już nie będzie, może być tylko gorzej.
Yeah the slight of my hand is now a quick pull trigger
I reason with my cigarette
And say your hair's on fire, you must have lost your wits, yeah
Pewne rzeczy są już nienaprawialne, a szkoda. Czasem zastanawiam się, czy uznałby że się zmieniłam.
A birth and a death on the same day
And, honey, I only appear so I can fade away
I wanna throw my hands in the air and scream
And I can just die laughing on your spiral of shame
And there's a jet black crow droning on and on and on
Up above our heads droning on and on and on
Hit it, never quit it, I have been through the wreck
But I can string enough to show my face in the light again
Wszystko zawsze psuję, eh.
Z drugiej strony - bałam się, że nie ukończę liceum, miałam ochotę rzucić studia zanim w ogóle zaczął się pierwszy dzień zajęć, a aktualnie jestem na trzecim roku. Czasem mam wrażenie, że za każdym razem kiedy jestem bliska załamania i się podnoszę ktoś dorzuca mi nowy ciężar na plecy - może za którymś razem się nie pozbieram.
When I woke up alone
I had everything
A handful of moments
I wished I could change
And a tongue like a nightmare that cut like a blade
In a city of fools
I was careful and cool
But they tore me apart like a hurricane
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz