the damage is done

Jeszcze dwa dni temu czułam się jakbym miała gryźć palce z bólu i frustracji, a teraz tylko jestem lekko rozbawiona. Nie wiem od czego to zależy, czy już się oswoiłam z tematem, czy mam coraz bardziej wyjebane, chociaż jeszcze nie do końca. Szafa skrzypi, a ja stoję oparta i przypatruję się rozwojowi wydarzeń. Mam nadzieję, że jak już wszystko wypadnie to nie uderzy mnie nic ciężkiego.

Czytałam dziś fragmentarycznie mojego starego bloga i mam ochotę nawrzeszczeć na dawną siebie, żeby poszła do psychiatry, teraz już. Tzn teraz już to do psychiatry chodzę, ale wtedy dało się uniknąć wielu głupich rzeczy, gdyby tylko ktoś się zorientował. Teraz może patrzę też na to inaczej, ale wtedy myślałam, ze tak musi być. Trochę faktycznie musi, pewnych rzeczy się nie pozbędę, mogę tylko przywyknąć. Tak samo jak mama przywykła do tego, że mniej więcej raz w tygodniu przypominam, że chcę być skremowana. I narzekam, że w Polsce nie można rozsypywać prochów. 

Mam lepiej wyklarowaną wizję swojego pogrzebu niż ślubu. To o mnie dużo mówi.

Terapeutka mi kiedyś powiedziałam, że jestem mistrzem w siedzeniu okrakiem na płocie, ale chyba tak jest w innym sensie niż myślała. Ja chyba sobie siedzę tak okrakiem między życiem i śmiercią, niezbyt chcę żyć, ale wybierać na tamtą stronę też się nie wybieram, więc tak sobie wiszę o. Czasem trochę mi niewygodnie, czasem ludzie mnie ciągną za nogawkę, ale generalnie po prostu jestem w połowie tu, w połowie tam i nie wiem gdzie się zwrócić. To takie średnio przyjemne, wszyscy by chcieli, żebym zeskoczyła po ich stronie, ale ta druga też brzmi fascynująco. 

Ogólnie nie jestem dobra w podejmowanie decyzji. 

Raczej wręcz przeciwnie.

Potem psuję sobie życie.

I innym.

Nie lubię tego. 

I don't like walking around this old and empty house

So hold my hand, I'll walk with you my dear

The stairs creak as I sleep,

It's keeping me awake

It's the house telling you to close your eyes

And some days I can't even trust myself

It's killing me to see you this way

'Cause though the truth may vary

This ship will carry our bodies safe to shore

Hey! Hey! Hey!

There's an old voice in my head

That's holding me back

Well tell her that I miss our little talks

Soon it will all be over, and buried with our past

We used to play outside when we were young

And full of life and full of love

Some days I don't know if I am wrong or right.

Your mind is playing tricks on you my dear

'Cause though the truth may vary

This ship will carry our bodies safe to shore

Hey!

Don't listen to a word I say

Hey!

The screams all sound the same

Hey!

Though the truth may vary

This ship will carry our bodies safe to shore

You're gone, gone, gone away,

I watched you disappear

All that's left is a ghost of you

Now we're torn, torn, torn apart,

there's nothing we can do,

Just let me go, we'll meet again soon

Now wait, wait, wait for me, please hang around

I'll see you when I fall asleep